En son öneriler, bebeğiniz yaklaşık olarak 4-6 aylık olduğunda katı besinlere başlaması yönündedir. Anne sütü veya mama bir yaşına gelinceye kadar veya dilerseniz daha uzun süre bebeğinizin başlıca besini olmaya devam etmelidir.
Kendi aile büyüklerinizin önerilerine rağmen, katı besinlere geçmede aceleye gerek yoktur ve 6 aydan önce bebeğinize katı besin vermek gece boyunca uyumasına yardımcı olmayacaktır. Çocuğunuzun katı besinlere başlama yaşının zekası üzerinde ne şimdi ne de gelecekte etkisi yoktur
Katı Besin Sinyalleri
Bebeğiniz şunları yaptığında katı besinlere hazır olabilir:
- Başkalarının yediklerine ilgi gösterirse.
- Diğer kişilerin yediğini gördüğünde ağız hareketleri yaparsa.
- İyi bir miktar anne sütü veya mama aldıktan sonra halen açsa.
- Onu beslediğiniz zaman diliyle kaşığı itmiyorsa.
- Alt dudağını besin için dışarı çekmek yerine içeri çekiyorsa.
- Kafasını kendisi yukarıda tutuyorsa.
- Biraz destekle kolaylıkla dik oturabiliyorsa.
Bebeğinizi katı besinlere başlatırken yavaş olun ve her seferinde bir besin verin. Her hafta yeni bir besin vermek bebeğinizin özel bir besine alerjik reaksiyonunun olup olmadığını veya hassas olup olmadığını görmeniz için size zaman verecektir. Besin reaksiyonları yüzde veya bez bölgesinde kızarıklıkla, kusmayla veya sulu dışkılamayla kendini gösterebilir.
Bebeklerin yetişkinlerin yediği şekere veya tuza ihtiyacı yoktur, yani size tatsız gelse bile bunları yemeğine eklemeyin.
Katıları vermeye her zaman bir kaşıkla başlayın. Katıları asla bir şişeye koymayın.
Pek çok bebek tek bebek tahılıyla başlar. Bu, genellikle sindirimi kolay olan pirinç tahılıdır. Anne sütü, mama veya suyla karıştırıldığında tahıl mükemmel bir demir ve B vitamini kaynağıdır. Yeni katı besinin yenmesini kolaylaştırmak için ince bir lapa halinde hazırlayın. Pirinçten sonra yulaf ezmesi ve arpa gibi diğer tekli tahılları deneyebilirsiniz.
Kucağınızda veya bebek sandalyesinde oturtun ve bir seferde küçük bir kaşık dolusu verin böylece yemeğini içme fikrinden ziyade yeme fikrine alışma şansı olur. Muhtemelen başta toplam olarak sadece birkaç çay kaşığı kadar yiyecektir. (Tabii ki halen sütünü vermeye de devam edeceksiniz.) Eğer çıkarırsa veya başını çevirerek besini reddederse hazır olmayabilir. Başka bir hafta tekrar deneyin. Bir bebeği asla yemesi için zorlamayın. Sonunda bir beslenmede yaklaşık yarım fincan kadar demirle güçlendirilmiş tahıla ihtiyacı olacaktır.
Sonra Sebzeler, Daha Sonra Meyve
Tatlı mısır ve havuç gibi sarı sebzeler yeşil sebzelerden daha tatlı olduğundan, bebeğinize ilk olarak fasulye ve bezelye gibi yeşilleri vermeyi düşünün. Eğer tatlı olanların tadını alırsa bir daha asla yeşillere şans tanımayabilir!
- Pancar, turp, lahana ve brokoli gibi lahana sebzelerinden bebeğiniz 1 yaşında olana kadar kaçının. Bu sebzeler daha küçük olan bir bebek için çok fazla nitrat içermektedir.
- Bebeğiniz besinleri reddedebilir. Bu yaşta ne isterse onu yiyecektir. Daha fazla yemesi için onu zorlamayın yoksa ileride yeme problemleri geliştirebilir.
- Tamamen püre haline getirilmiş pişirilmiş sebzelerle başlayın.
Pek çok bebek meyveleri sever. Fakat bazı meyveler ve sınırsız meyve suları bebekler için uygun değildir.
- Turunçgillerden kaçının. Bebeğinizin midesi için çok asidik olabilir. Alerjik bir reaksiyonu da tetikleyebilirler. Bunları vermek için bebeğinizin iki yaşında olmasını bekleyin. Pek çok pediatrist ikinci yıla kadar turunçgil sularının da geciktirilmesini önermektedir.
- Bazı elma suyu tipleri şeker ve baharat katkılıdır. Bunlardan uzak durun.
- Bebeğinize her gün en fazla 120 ml taze sıkılmış meyve suyu verin.
- Ona meyve suyu verdiğinizde bir biberondan ziyade fincan kullanın. Biberondan meyve suyu içen bebekler çok fazla içme eğilimindedir; bunu anne sütü, formül mama veya diğer besinlerin yerine koyarlar.
Et genellikle bebeğiniz 6 aydan itibaren verilir. Pişmiş etin çok iyi kesilmiş, doğranmış veya ezilmiş olması gerekmektedir ve sebzelerle karıştırılırsa daha iyi gitmektedir. Eğer çocuğunuza et vermemeyi tercih ederseniz demirce güçlendirilmiş bir tahıl veya onu formülle besliyorsanız demirce zenginleştirilmiş bir formül mama aldığından emin olun.Yumurta sarısı ve fasulye diğer demir kaynaklarıdır. Bazı bebekler yumurta beyazına alerjik olabilir.
İlk kez yemek yiyenler için bebek besini yumuşak, pürüzsüz ve süzülmüş olmalıdır. Piyasada bebeğinizin yaşına uygun pek çok iyi seçenek bulunmaktadır. Katkı maddesi içeren bebek besinlerini satın almayın – etiketleri çok dikkatli okuyun.
Kendi bebek mamanızı yapmayı tercih edebilirsiniz, pişirilmiş meyveleri ve sebzeleri iyice pürüzsüz olana kadar bir besin işleyiciden geçirebilirsiniz. Kendi mamanızı hazırlarken tüm besinlerin ve kullandığınız mutfak aletlerinin çok temiz ve iyice durulanmış olduğundan emin olun.
Bebek mamasını direkt olarak kavanozdan kaşıklamayın, az bir miktarı bir kaseye veya tabağa koyarak onu besleyin. Bu yöntem kavanozda kalan besinin bozulmasını önler çünkü bebeğinizin ağzındaki enzimler kaşığın üzerinde kalacaktır.
Tuz bebeğiniz 12 aylık olana kadar mamasına katılmamalıdır. Ancak doğal tuzları içeren çeşitli besinler sağlanmalıdır. Dengeli bir bebek maması diyeti büyüyen bebeğinize yeterli miktarda tuz sağlayacaktır!
8 veya 9 ay civarında bebeğiniz “kıskaç” kavramasında ustalaşmaya başlar, küçük şeyleri kaldırmak için işaret ve başparmağını kullanır. Aniden kendilerini beslemeyi severler. Bu elle yenen besinleri vermek ve bebeğinizin kendi beslenmesinin bir parçası olmasına izin vermek için ideal zamandır.
Çocuğunuz otururken ona birkaç parça besin verin. Bunları ulaşabileceği bir yere koyun. Eğer onları bir tabağa veya kaseye koyarsanız kabın yere atmasına hazır olun! Bu onun için eğlencenin bir parçasıdır.
Asla bebeğinizi zorla beslemeyin! Yeteri kadar yediğinde ağzını kapatacak, dönecek, mamayı tükürecek veya tamamen fırlatacaktır. Onu bu noktada beslemeyi durdurun, “Tamam bitti” deyin, onu temizleyin ve yere koyun. Ne kadarına ihtiyacı olduğunu o bilmektedir.
Bazı ispatlanmış favoriler:
- Küçük tahıl parçaları
- Krakerler veya etimekler (tuzsuz)
- Kekler
- İyi pişirilmiş veya buğulanmış küçük sebze parçaları
- İri muz parçaları veya soyulmuş, çok olgun armut veya şeftali parçaları veya konserve meyve
- Çırpılıp yağda pişirilmiş yumurta veya küçük bir (1 yumurta, katkı maddesi yok)
- Küçük peynir küpleri
- Pişmiş makarna parçaları
- Küçük ekmek parçaları
Belli bazı besinler bebekler ve çocuklar için bilinen boğulma tehlikeleridir. Bunları asla çocuğunuza vermeyin:
- Sosisli sandviçler veya hamburgerler
- Bütün üzüm taneleri, zeytinler veya diğer küçük yuvarlak besinler
- Sert şekerler, jelibonlar
- Kabuklu kuruyemişler
- Küçük, sert besinler
Boğulmayı önlemenin en iyi yolu bebeğinizi yemek yediği zaman gözetim altında tutmaktır. Bu şekilde bir boğulma kazasını gerçekleşmeden önleyebilirsiniz. Yemeğini her zaman otururken ve yüksek sandalyesine bağlanmış haldeyken verin.
Çocuğunuz ilk yaşına yaklaştıkça süzülmüş besinleri aşama aşama daha yoğun içerikli besinlerle değiştirin. Eğer bebeğiniz artık mamasında yumuşak topaklar olmasına alışırsa, daha sonra çeşitli besinleri kabul etmeye daha yatkın olacaktır. Çıkarırsa veya öksürürse durun ve bir veya iki hafta sonra tekrar deneyin.
Bebeğinize ailenizle yemek yerken kendi tabağınızdan yumuşak yiyecekler vererek alıştırma yapmasına izin verin. Sizin yediğiniz şeyi denemekten hoşlanacaktır. Ve yemek zamanlarının sosyal zamanlar olduğunu ve ailenin bir parçası olduğunu öğrenecektir.
Kendi yemeğinizi hazırlarken herhangi bir yumuşak besine tuz, şeker veya baharat eklemeden önce çocuğunuz için de küçük bir parça ayırın. İyi seçimler arasında pişirilmiş sebzeler, muz parçaları veya makarna yer alır. Bu besinlerin süzülmesine veya ezilmesine gerek yoktur: sadece yumuşaktırlar ve belki de ezilmişlerdir.
Bu besinleri vermek için dişlerinin çıkmasını beklemeye gerek olmadığını hatırlayın. Azı dişlerinin çıkması bir yıl veya daha fazla zaman alacaktır. Ona verdiğiniz besin yumuşak olduğu sürece diş etlerini kullanabilecektir.
Prima alıntı.