Annenin göğüsünün yerini tutan parmağı emmekten vazgeçmek, ilerleyen dönemlerde pek de kolay olmamaktadır…
Parmak emmek, çocuğun yaşamının ilk aylarından itibaren görülebilen bir davranıştır. Bebeklerin veya çocukların rahatlamaya yönelik yaptığı bu davranış zaman içerisinde annenin olmadığı ve çocukların kendilerini sıkıntılı hissettiği her durumda karşımıza çıkabilir.
Bebeklerin her ağlamasını ve rahatsızlık hissettikleri durumları emzirerek geçirmeye çalışmak zaman içerisinde kurulan bağın bağımlılığa dönüşmesini sağlamaktadır. Oysa onlarla iletişim kurmanın ve kendilerini rahatlat hissetmelerini sağlamanın birçok şekli bulunmaktadır.
Anne göğüsünün yerini tutan parmağı emmekten vazgeçmek, ilerleyen dönemlerde pek de kolay olmamaktadır. Bebekle kurulan ilişkinin duygusal kalitesi, ihtiyaçlarının doğru anlaşılması ve zamanında karşılanması bu ilişkiyi güçlendirecektir.
• Uykuya geçişte ‘geçiş nesnesi’ dediğimiz oyuncak gibi benimseyebileceği objeleri yatağına koymak onu rahatlatacaktır.
• Parmak emmeyi küçümsemek ve bebeği bu konuda utandırmak onları bu davranıştan kurtarmak için çözüm yöntemi olarak kullanılmamalıdır.
• Sağlığı ve gelişimi ile ilgili kaygılar iyi ifadelerle anlatılmalı.
• Bu anne ve çocuk arasında kazanılan bir savaşa dönüştürülmemelidir.
• Olumlu davranışlarına odaklanmak, sözlü övgüler ve teşvik edici minik ödüller vermek bu tür davranışlardan kurtulması için daha uygun birer çözüm yöntemidir.
Yaşının ilerlemiş olmasına rağmen hala parmak emme, tırnak yeme gibi davranışlar gösteren çocukların ortak özellikleri arasında, bu davranışları sıkıntılı hissettikleri durumlarda, kendilerini yalnız hissettikleri veya yetişkinler tarafından yönlendirilmedikleri anlarda bu tür davranışlara başvurdukları gözlemlenmektedir. Ayrıca arkadaşları ile vakit geçirmeyen, uzun süre yalnız kalan ve boş zamanını bireysel olarak geçiren çocuklarda bu tür davranışların sıklığı artmaktadır.
Tırnak yeme, okul öncesi dönemde, öncelikle çevresindeki tırnak yiyen başka bir bireyi taklit ederek de başlayabilir. Çocuklarda stres yaratan durumlarda, duygularını ifade edemediği anlarda ve yetişkinlerinden gerekli ilgi ve değeri görmediklerini hissettikleri zamanlarda iç gerginliğini ifade etmek için yarattığı bir duruma dönüşebilir.
Yoğun yaşandığını düşündüğünüz bu davranışları çözmeye çalışmadan önce aile sisteminizin işleyişine çocuğunuzla kurduğunuz ilişkideki karşılıklı duygu alışverişinize ve bütün bu davranışları etkileyebilecek başka faktörlerin olup olmadığına dikkatlice bakmak gerekir. Sıklıkla tekrar eden ve çocuğun sosyal uyumunu bozan davranışlarda ise bir uzmana başvurulması gerekir.
Milliyet